Ana Menü
Bir kadının duruşuna dikkat ettiniz mi hiç. Etmediyseniz ediniz.Çünkü eşsiz bir duruş içerisindedir kadın. Daha çocuk yaşlarda bu duruşa bürünmek için bütün benliğini vermeye başlar. Aklını, kalbini, gönlünü, etini, canını bu duruş için biçimlendirmeye çalışır. Ne uğruna derseniz, her şey uğruna derim. Yorulmak bilmeden ne heyecanlarla erişmeye çalışır bu duruşa. Gün gelir bir kadın duruşuna bürünür, kadın olur. Sorgulamaz hiç o güne kadar neler verdiğini bu duruş için ya da o günden sonra neler verdiğini. Verir sadece. Bıkmadan verir. Yoruldum demeden verir. Nasıl verdiğine baktığınızda ise neler neler görürsünüz. Emek vermeyi görürsünüz, çalışkanlığı görürsünüz, üretmeyi görürsünüz, paylaşmayı görürsünüz, sabrı görürsünüz, dayanmayı görürsünüz, sevgiyi görürsünüz, şefkati görürsünüz, sadakati görürsünüz, vefayı görürsünüz, acıları bal yapmayı görürsünüz, rüzgarın, soğuğun, açlığın vız gelişlerini görürsünüz, arkadaşlığı, dostluğu görürsünüz, anne olmayı görürsünüz, abla olmayı görürsünüz, hastayım dememeyi, yoruldum dememeyi görürsünüz, uzun ince yolların yolcusunu görürsünüz, erkeğinin, çocuklarının, annesinin, babasının varlığına adanmayı görürsünüz. Üstelik bütün bunların bir adım gerisinde durmayı görürsünüz, görürsünüzde görürsünüz.
İşte bu yüzden önünde eğileceğizdir kadınlarımızın, işte bu yüzden başımıza taç yapacağızdır kadınlarımızı. İşte bu yüzden yanlız 8 Mart değil, her gün kadınlarımızın günüdür.
Bülent Özçağatay